Prawo pracy / Warunki pracy / Integracja europejska / Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

Wielkość czcionki A A A

Integracja europejska

Strona główna Prawo pracy Warunki pracy Integracja europejska

Stan wdrożenia do prawa polskiego dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakresie należącym do kompetencji ministra właściwego do spraw pracy
W związku z obszernym zakresem regulacji prawnych z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy istniejących w Polsce – jeszcze przed stowarzyszeniem ze Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi – polskie prawo w znacznym stopniu spełniało wymagania prawa Wspólnot Europejskich. Cały czas prowadzono jednak intensywne prace legislacyjne zmierzające do pełnej harmonizacji polskiego prawa z dyrektywami Wspólnot Europejskich. Jak wynika z preambuły do Dyrektywy 89/391/EWG (tzw. Dyrektywy ramowej) – nie usprawiedliwia ona jakiegokolwiek obniżenia poziomu ochrony już osiągniętego w poszczególnych państwach członkowskich, gdyż w ramach Traktatu państwo członkowskie jest zobowiązane do stymulowania działań na rzecz warunków pracy w tym zakresie i ich ujednolicania z zachowaniem osiągniętych już wyników. Stąd prawo polskie dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie zawsze wymagało wprowadzania całkiem nowych regulacji wynikających z dorobku prawnego Wspólnot Europejskich, czasami konieczne były jedynie drobne uzupełnienia. Polska jako kraj członkowski Unii Europejskiej aktywnie uczestniczy w procesie stanowienia prawa na poziomie europejskim, w tym także w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
Niżej przedstawiono stan wdrożenia do prawa krajowego dyrektyw dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, w części należącej do kompetencji ministra właściwego do spraw pracy.

Zobacz stan wdrożenia poszczególnych dyrektyw oraz jego skutki:

Dyrektywa 89/391/EWG w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracownikóww miejscu pracy (tzw. dyrektywa ramowa)
Dyrektywa 89/654/EWG dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowiaw miejscu pracy (pierwsza dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)
Dyrektywa 2000/39/WE ustanawiająca pierwszą listę indykatywnych wartości granicznych narażenia na czynniki zewnętrzne podczas pracy - w związku z wykonaniem Dyrektywy Rady 98/24/WE w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym z czynnikami chemicznymi w miejscu pracy
Dyrektywa 92/58/EWG w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)
Dyrektywa 91/322/EWGw sprawie ustanowienia indykatywnych wartości granicznych w wykonaniu Dyrektywy Rady 80/1107/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych w miejscu pracy
Dyrektywa 90/269/EWG w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa pracowników (czwarta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)
Dyrektywa 90/270/EWG w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)
Dyrektywa 89/656/EWG w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników korzystających z wyposażenia ochronnego (trzecia dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG).

Dotychczas nie w pełni została wdrożona do prawa polskiego dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/40/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (pola elektromagnetyczne).

Na wdrożenie postanowień tej dyrektywy Państwa Członkowskie mają czas do dnia 30 kwietnia 2012 r.

Natomiast zakończono prace legislacyjne zmierzające do uwzględnienia w prawie polskim postanowień:

– Dyrektywy 2002/44/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (wibracją) (szesnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG);

– Dyrektywy 2003/10/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG).

Postanowienia obu ww. Dyrektyw są wdrożone do prawa polskiego jednym aktem prawnym, tj. rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (Dz. U. Nr 157, poz. 1318). Rozporządzenie to zawiera wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac podczas wykonywania, których mogą wystąpić szkodliwe czynniki fizyczne w środowisku pracy w postaci hałasu lub drgań mechanicznych;

Postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/25/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (sztucznym promieniowaniem optycznym) wdrożone zostały do prawa polskiego przede wszystkim przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 maja 2010 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z ekspozycją na promieniowanie optyczne (Dz. U. Nr 100, poz. 643) oraz przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 141, poz. 950).